خالی گذاشتن

خالی گذاشتن . [ گ ُ ت َ ] (مص مرکب ) تهی گذاشتن .
- خانه خالی گذاشتن ؛ خانه را بدون ساکن گذاشتن . در خانه کسی نگذاشتن : بهیچ حال خانه خالی نتوان گذاشت . (تاریخ بیهقی چ ادیب ص 515).