خامشه
لغتنامه دهخدا
خامشه . [ م ِ ش َ / ش ِ ] (اِ) دوایی است که آن را شتیره گویند و عربان شیطرج خوانند و آن گرم و خشک است در آخر درجه ٔ دوم . (برهان قاطع) (آنندراج ). شتیره . شاهتره . (ناظم الاطباء). شیطرج . (از فرهنگ شعوری ج 1 ص 379). شیطرج شامی . رجوع به شاهتره شود.