خانه دوستلغتنامه دهخداخانه دوست . [ ن َ / ن ِ ] (ص مرکب ) دشنامی است که بکسی گویند که سبک پا باشد و هر روز بخانه ٔ شخص آمد و شد کند. (ناظم الاطباء). کسی که همیشه اقامت و سکونت خانه دوست میدارد و این بمحل ذم مستعمل است . (آنندراج ).
