خانه ٔ گل
لغتنامه دهخدا
خانه ٔ گل . [ ن َ / ن ِ ی ِ گ ُ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) غنچه ٔ گل . || گل :
گردون بنای حسن ترا بر زمین گذاشت
روزی که رنگ خانه ٔگل را بهار ریخت .
|| گلخانه . جایی که در آنجا گل بعمل می آورند.
گردون بنای حسن ترا بر زمین گذاشت
روزی که رنگ خانه ٔگل را بهار ریخت .
دانش (از آنندراج ).
|| گلخانه . جایی که در آنجا گل بعمل می آورند.