خانه گرد
لغتنامه دهخدا
خانه گرد. [ ن َ / ن ِ گ َ ](نف مرکب ) کسی که در یک خانه قرار نگیرد و از این خانه به خانه ٔ دیگر رود، کوچه گرد. متحرک :
همی رفتند و می گفتند کاندرحسن فرد است این
مه سینه نشین است این نه ماه خانه گرد است این .
همی رفتند و می گفتند کاندرحسن فرد است این
مه سینه نشین است این نه ماه خانه گرد است این .
امیرخسرو (از آنندراج ).