خانه بردوش

خانه بردوش . [ ن َ / ن ِ ب َ ] (ص مرکب ) بی چیز. پریشان . (آنندراج ). بیخانه و بی خانواده . خانه بدوش . رجوع به «خانه بدوش » شود :
خانه بردوشان مشرب از غریبی فارغند
چون کمان در خانه ٔ خویشند هر جا می روند.

صائب (از آنندراج ).