خانه بری
لغت‌نامه دهخدا
خانه بری . [ ن َ / ن ِ ب ُ ] (حامص مرکب ) عمل خانه بردن . عمل غارت و دزدی :
رقص در پایشان بزخمه گری
ضرب در دستشان بخانه بری .
شاه دانست کان چه شیوه گری است
دزد خانه بقصد خانه بری است .
رقص در پایشان بزخمه گری
ضرب در دستشان بخانه بری .
نظامی .
شاه دانست کان چه شیوه گری است
دزد خانه بقصد خانه بری است .
نظامی .
