خانه پرورد
لغتنامه دهخدا
خانه پرورد. [ ن َ / ن ِ پ َرْ وَ ] (ن مف مرکب مرخم ) خانه پرور. (ناظم الاطباء). آنکه در خانه پرورش یافته باشدو سرد و گرم روزگار نچشیده . (آنندراج ) :
گفتمش بگذر زمانی گفت معذورم بدار
خانه پروردی چه تاب آرد غم چندین غریب .
|| بره و گوساله ٔ دست پرورده . (ناظم الاطباء). چون : آهوی خانه پرورد.
گفتمش بگذر زمانی گفت معذورم بدار
خانه پروردی چه تاب آرد غم چندین غریب .
حافظ.
|| بره و گوساله ٔ دست پرورده . (ناظم الاطباء). چون : آهوی خانه پرورد.