خانگه

خانگه . [ ن گ َه ْ ] (اِ مرکب ) خانقاه . (شرفنامه ٔ منیری ) (ناظم الاطباء). خانقه . مخفف خانگاه . || تکیه . || عالم . دنیا :
در این خانگه غم مقیم است کاو را
بجز پرده ٔ دل وطایی نیابی .

خاقانی .