خاوری لاهیجی

خاوری لاهیجی . [ وَ ی ِ ] (اِخ ) یکی از شعرای پارسی گوی هند است که بعدها تجلی تخلص کرد و در تذکره ٔ نصرآبادی ذیل تجلی لاهیجی چنین آمده : تجلی لاهیجی نشو و نما در هند یافته طبعش خالی از لطف نیست در اوایل خاوری تخلص داشت آخر تجلی کرد شعرش این است :
عشاق راز عشق برمزی ادا کنند
عرض نیاز از نگه آشنا کنند
دیدم چهار فصل جهان خراب را
مانند چار فصل که از کیمیا کنند.

(از تذکره ٔ نصر آبادی ص 304).