خاکروبه

خاکروبه . [ ب َ / ب ِ ] (اِ مرکب ) گرد و خاشاک که از رُفتَن صحن و جا پیدا می آید. (غیاث اللغات ) (آنندراج ). دم جاروب . مطلق فضول از خاک و خاشاک و غیره . آشغال . خُمامَه . (منتهی الارب ). سُباطَه . (منتهی الارب ) (دهار). سُفارَه . کُناسَه .قُمامَه . حُواقَه . کباء. (منتهی الارب ) :
تا کند خاکروبه ٔ تو عبیر
جیب گردیده دامن نسرین .

ظهوری (از آنندراج ).