خاک جلوگیر

خاک جلوگیر. [ ک ِ ج ِ ل َ / لُو ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) زمینی که از آنجا دل برآمدن نخواهد. (آنندراج ) :
چون برق فتادیم بخاشاک تعلق
زین خاک جلوگیر بیک گام گذشتیم .

صائب (از آنندراج ).