خاییده

خاییده . [ دَ/ دِ ] (ن مف ) بدندان نرم شده باشد. (برهان قاطع) (ناظم الاطباء) (فرهنگ شعوری ج 1 ورق 379) :
خاییده ٔ دهان جهانم چو نیشکر
ای کاش نیشکر نیمی من کبستمی .

خاقانی .