خباساءلغتنامه دهخداخباساء. [ خ ُ ] (ع اِ) غنیمت . (منتهی الارب ) (معجم الوسیط) (تاج العروس ). مالی که از خصم بدست آید، آنچه دشمن جا گذارد و دشمن دیگر بر آن دست یابد، خباسه . رجوع به کلمه ٔ «خباسه » شود.
