خبعثة
لغتنامه دهخدا
خبعثة. [ خ َ ع َ ث َ ] (ع مص ) این کلمه صورت دیگر مصدر رباعی مجرد «خبعاث » است که همواره بصورت «افعلال » یعنی «اخبعثاث » استعمال میشود. «اخبعثاث » بمعنای «چون شیر راه رفتن » است . چون : اخبعث فی مشیته اخبعثاثاً؛ ای مشی مشیة اسد. (متن اللغة).
