خبو

خبو. [ خ َب ْوْ ] (ع مص ) فرو مردن آتش . (از منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (اقرب الموارد) (متن اللغة) (معجم الوسیط) (تاج العروس ). || فروخوابیدن جنگ . (از منتهی الارب ) (اقرب الموارد) (متن اللغة) (تاج العروس ). منه : خبت الحرب خبواً. || چیزی از شدت افتادن . چیزی از حدت افتادن . (از منتهی الارب ) (اقرب الموارد). منه : خجت الحدة. || پنهان کردن . || خریدن کودک . (تاج المصادر بیهقی ).