ختائی
لغتنامه دهخدا
ختائی . [ خ َ ] (ص نسبی ) منسوب بختا که نام ناحیتی است بچین :
ترک ختائی شده یعنی چو ماه
زلف خطا بر زده زیر کلاه .
|| (اِ) هرپارچه ٔ راه براه . (یادداشت بخط مؤلف ) || نام نوعی آجر است که از آجر نظامی کوتاه تر می باشد.
ترک ختائی شده یعنی چو ماه
زلف خطا بر زده زیر کلاه .
نظامی .
|| (اِ) هرپارچه ٔ راه براه . (یادداشت بخط مؤلف ) || نام نوعی آجر است که از آجر نظامی کوتاه تر می باشد.