ختنی
لغتنامه دهخدا
ختنی . [ خ ُ ت َ ] (ص نسبی ) آنچه منسوب به ختن است و اغلب برای صفت نافه و خوبرویان بکار رود :
شنیده ام که مقالات سعدی از شیراز
همی برند بعالم چو نافه ٔ ختنی .
شنیده ام که مقالات سعدی از شیراز
همی برند بعالم چو نافه ٔ ختنی .
سعدی (خواتیم ).