خثا

خثا. [ خ ُ ] (ع اِ) تپاله . (یادداشت بخط مؤلف ). گوه گاو . (دهار). آنچه از فضولات در بطن جانوران است . (از تذکره ٔ ضریر انطاکی ص 140). سرگین و از مطلق آن مراد سرگین گاو است . (از تحفه ٔ حکیم مؤمن ). اخثا. رجوع به اخثا شود.