خثةلغتنامه دهخداخثة. [ خ ُث ْ ث َ ] (ع اِ) پشکل نرم و گل که با پشکل یا سرگین سرشته در پستان بند ناقه مالند تا آسیبی از پستان بند نرسد. (از آنندراج ) (از متن اللغة). || ریسمانی که بدان پستان را بندند. (از متن اللغة).
