خجالت گاه
لغتنامه دهخدا
خجالت گاه . [ خ َ / خ ِ ل َ ] (اِ مرکب ) محل خجالت . محل شرمساری . مکان شرمگینی . محلی که موجب خجلت است . مکانی که باعث خجالت می باشد :
طریق ذیل چه پویم درین خجالت گاه
که لنگ شد خردم را سمند جولانی .
طریق ذیل چه پویم درین خجالت گاه
که لنگ شد خردم را سمند جولانی .
عرفی (از آنندراج ).