خجسته پرگارلغتنامه دهخداخجسته پرگار. [ خ ُ ج َ ت َ / ت ِ پ َرْ ] (اِ مرکب ) پرگار خجسته و مبارک . کنایه از دوران و حرکت دوری خوش و خجسته است : بوداول آن خجسته پرگارنام ملکی که نیستش یار.نظامی .