خداناترس

خداناترس . [ خ ُ ت َ ] (نف مرکب ) آنکه از خدا نترسد. (از آنندراج ). وصف است کسی را که از خدا نمی ترسد و از مناهی او ابا ندارد. صفت است آنرا که اوامر خدا رادر کارها در نظر نمی گیرد. این وصف بجای موصوف می نشیند و امروزه بیشتر بر موصوف دلالت می کند :
امید رحم بود کفر از آن خداناترس
که گر به کعبه رود از فرنگ می آید.

صائب (از آنندراج ).