خدای دان
لغتنامه دهخدا
خدای دان . [ خ ُ ] (نف مرکب ) خدادان . خدای شناس . عارف . پیرو احکام خدا. (یادداشت بخط مؤلف ) :
اگر خدای پرستی تو خلق را مپرست
خدای دانی خلق خدای را مآزار.
اگر خدای پرستی تو خلق را مپرست
خدای دانی خلق خدای را مآزار.
ناصرخسرو.