خدره

خدره . [ خ َ دِ رَ ] (ع ص ، اِ) خرمای نارسیده که از درخت افتد. (از ناظم الاطباء)(از منتهی الارب ) (از لسان العرب ). || مؤنث خَدِر. (از اقرب الموارد). رجوع به خدر شود. || (ع ص ) نعت است مر عضوی یا حسی که بخواب رفته . (منتهی الارب ). یقال : اعضاء خدره ؛ عضوهای بخواب رفته . (از منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). || نعت است شب تاریک را. یقال : لیل خدره ؛ شب تاریک . || نعت است شب نمناک را. (از منتهی الارب ).