خدوع

خدوع . [ خ َ ] (ع ص ، اِ) ناقه ای که باری اندک شیر فرودهد و باری شیر پر دارد. (منتهی الارب ) (از متن اللغة). ناقه و غیر آن که باری شیر فرودهد و باری پر دارد. (از معجم الوسیط). || راه که گاه هویدا گردد و گاه مخفی . (از ناظم الاطباء)(از منتهی الارب ) (از متن اللغة) (از تاج العروس ) (از قاموس ) (از لسان العرب ). || مرد بسیار فریبکار. (از منتهی الارب ) (از اقرب الموارد) (از معجم الوسیط) (از متن اللغة) (از تاج العروس ) (از قاموس ).