خدیج

خدیج . [ خ َ ] (ع ص ، اِ) بچه انداخته ٔ ناقه پیش از اتمام مدت حمل . (منتهی الارب ) (از متن اللغة) (از اقرب الموارد) (از معجم الوسیط) (از تاج العروس ) (از لسان العرب ). || ناقه ای که پیش از مدت حمل زاده شده باشد. (منتهی الارب ) (از متن اللغة) (از اقرب الموارد) (از تاج العروس ) (از قاموس ) (از لسان العرب ). || کودک . (دهار). || در تداول عامه فارسی زبانان خاصه زنان ،از اعلام زنان مخفف خدیجه است . رجوع به خدیجه شود.