خذخوشلغتنامه دهخداخذخوش . [ خ ُ ] (اِ) آنچه از درخت می خشکد. صریف . در تاج العروس آمد: قال ابوحنیفه زعم بعض الرواة ان الصریف مایبس من الشجر مثل الضریع و هوالذی فارسیته خذخوش . (از تاج العروس ج 6 ص 164 س 6).
