خراطهلغتنامه دهخداخراطه . [ خ ُ طَ ] (ع اِ) پاره هایی پوست که از مجرای غایط یا بول برآید. قشاره . جراده : واگر به اسهال زیرین روده بیرون آید [ پاره ای پوست ]که بتازی آنرا خراطه گویند. (ذخیره ٔ خوارزمشاهی ).
