خراط

خراط. [ خ َرْ را ] (ع ص ) آنکه چوب تراشد و برابر سازد. (ناظم الاطباء). چوب تراش مانند. آنکه میانه و نی قلیان تراشد. (یادداشت مؤلف ). تراشنده ٔ چوب . خَرّاد. (زمخشری ). || دوک تراش . (ملخص اللغات حسن خطیب کرمانی ). || حُقّه گر. ج ، خَرّاطون و خراطین . (محمودبن عمر ربنجنی ).