خراکلغتنامه دهخداخراک . [ خ َ ] (اِ صوت ) صدا و خراخری که بسبب گلو فشردن از گلو یا در هنگام خواب از بینی آدمی برمی آید. (برهان قاطع) (آنندراج ). بانگ خفته . (شرفنامه ٔ منیری ).
