خربندگی
لغتنامه دهخدا
خربندگی . [ خ َ ب َ دَ / دِ ] (حامص مرکب ) عمل خربنده . حالت خربنده :
کاین چه زبونی وچه افکندگی است
کاه و گل این پیشه خربندگی است .
اگر سست رای است در بندگی
ز جان داری افتد بخربندگی .
کاین چه زبونی وچه افکندگی است
کاه و گل این پیشه خربندگی است .
نظامی .
اگر سست رای است در بندگی
ز جان داری افتد بخربندگی .
سعدی .