خربیلغتنامه دهخداخربی . [ خ ُ بی ی ] (اِخ )حفاق بن ایمأبن رخصة خربی . نواده ٔ ایماء بود. او راصحبتی با نبی دست داد و از او روایتی است . طبری در تاریخ خود از او نام برده است . (از انساب سمعانی ).
