خرجوشی

خرجوشی . [ خ َ ] (اِخ ) عبدالملک بن ابی عثمان محمدبن ابراهیم خرجوشی ، مکنی به ابوسعد. وی از اهل نیشابور و امامی زاهد و فاضل بود و بمصالح مردمان قیام میکرد و میکوشید که به آنهانفعی رسد. در شهر خود از ابوعمر سلمی و جماعت کثیری حدیث شنید و آنگاه بسوی عراق و حجاز و مصر شتافت و شیوخ بسیاری را درک کرد و از خود تصانیف مفیدی بجای گذارد. ابوالفضل محمدبن طاهر مقدسی گوید که ابوسعد خرجوشی با کاف فارسی نیز آمده است یعنی «خرگوشی » و منسوب بقریتی در خراسانست . قبر ابوسعد خرگوشی فعلاً در خانقاهی در کوچه ٔ خرگوش است ولی بر من (سمعانی ) معلوم نشد که کوچه نام خود را از ابوسعد گرفته یا بالعکس . او بسال 407 هَ . ق . درگذشت . (از انساب سمعانی ).