خرخرةلغتنامه دهخداخرخرة. [ خ َ خ َ رَ ] (ع مص ) آواز کردن گلوی خفته و خبه کرده .(از منتهی الارب ) (از ناظم الاطباء). آواز کردن خفته و مختنق . (دهار). || آواز کردن پلنگ در خواب . || آوا کردن گربه . (از منتهی الارب ).
