خرده بینی
لغتنامه دهخدا
خرده بینی . [ خ ُ دَ / دِ ] (حامص مرکب ) ادارک . فِراست . دقت . زیرکی . هوشمندی . (ناظم الاطباء) :
چو با کژدمی گرم کینی کنی
مبین خردش ار خرده بینی کنی .
|| نکته بینی . عیب بینی :
که طفلی خرد با آن نازنینی
کند در کار از ایشان خرده بینی .
چو با کژدمی گرم کینی کنی
مبین خردش ار خرده بینی کنی .
نظامی .
|| نکته بینی . عیب بینی :
که طفلی خرد با آن نازنینی
کند در کار از ایشان خرده بینی .
نظامی .