خرقاءلغتنامه دهخداخرقاء. [ خ َ ] (اِخ ) نام زن سیاهی است که بکارهای مسجد پیغمبر میرسید و از او در روایت حمادبن زید از ثابت از انس ذکریست بنابر قول ابن السکن . (از الاصابه چ کلکته ج 4 ص 543).
