خرقه باز

خرقه باز. [خ ِ ق َ / ق ِ ] (نف مرکب ) صوفی که با خرقه بوجد و حال آید و بدست افشانی و پایکوبی مشغول شود :
زند زردشت نغمه ساز بر او
مغ چو پروانه خرقه باز بر او.

نظامی .