خرقه شکاف
لغتنامه دهخدا
خرقه شکاف . [ خ ِ ق َ / ق ِ ش ِ ] (نف مرکب ) خرقه پاره کننده . صوفی که در حال ذوق خرقه می درد :
خرقه شکافان ذوق بی دف و نی در سماع
جبه فشانان شید تابعقانون دف .
خرقه شکافان ذوق بی دف و نی در سماع
جبه فشانان شید تابعقانون دف .
خاقانی .