خرمگهلغتنامه دهخداخرمگه . [ خ ُرْ رَگ َه ْ / خ ُ رَ گ َه ْ ] (اِ مرکب ) خرمگاه و خیمه ٔ بزرگ و مدور. || سبزه زار. (از ناظم الاطباء).