خروج

خروج . [ خ ُ] (اِ) آتش و شعله ٔ آن (از لغت گنابادیان ). || خروش . بانگ بلند. (ناظم الاطباء). || کلمه ای است در خروس . (فرهنگ جهانگیری ) :
سگالیده ٔ جنگ مانند قوج
تبر برده بر سر چو تاج خروج .

رودکی (از فرهنگ جهانگیری ).