خروچلغتنامه دهخداخروچ . [ خ ُ ] (اِ) خروس . (برهان قاطع) (شرفنامه ٔ منیری ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). خرو : سگالنده ٔ جنگ مانند قوچ تبر برده بر سر چو تاج خروچ .رودکی (از حاشیه ٔ برهان قاطع).