خرچ خرچلغتنامه دهخداخرچ خرچ . [ خ ِ رِ خ ِ رِ] (اِ صوت ) حکایت صوت جویدن چیزی تر و زفت چون خیارو مانند آن . نام آواز چیزی چغر چون خربزه ٔ خام و نارسیده و مانند آن زیر دندان . (یادداشت بخط مؤلف ).
