خرکوف

خرکوف . [ خ َ ] (اِ مرکب ) نوعی از بوم است که بسیار بزرگ باشد. (از انجمن آرای ناصری ) (از فرهنگ جهانگیری ) (از آنندراج ) :
عاشق که سمندر نبود خرکوف است
صوفی که قلندر نبود موقوف است
زاهد که نه پارسا بود موقوف است
رندی که نه شاهدیش باشد یوف است .

شاه قاسم انوار (از جهانگیری ).