خریرلغتنامه دهخداخریر. [ خ َ ](ع مص ) آواز کردن بهنگام خواب یا بهنگام جنگی . || آواز کردن باد و عقاب . (از منتهی الارب ) (ازتاج العروس ). بانک کردن آب . (تاج المصادر بیهقی ).