خر میان دهلغتنامه دهخداخرمیان ده . [ خ َ رِ ن ِ دِه ْ ] (ترکیب اضافی ، اِمرکب ) کنایه از آن کس که به او هر کس کار فرماید. حمارالحاجات . قُعَیِّدالحاجات . (یادداشت بخط مؤلف ).
