خر و بار

خر و بار. [ خ َ رُ ] (اِ مرکب ، از اتباع ) زاد و توشه . زاد و راحله . بار :
گر بقیامت رویم بی خر و بار عمل
به که خجالت بریم چون بگشایند بار.

سعدی .