خسباندن
لغت‌نامه دهخدا
خسباندن . [ خ ُ دَ ] (مص ) خوابانیدن . خسبانیدن . (یادداشت بخط مؤلف ) :
بخسبانم ترا من می خورم ناب
که من سرمست خوش باشم تو در خواب .
بخفت و بخفتن بخسباندشان
چو برخاست بر خاک بنشاندشان .
چنان خسبان چو آید وقت خوابم
که گر ریزد گلم ماند گلابم .
نخسبم تا نخسبانم سرت را
نیایم تا نیارم دلبرت را.
بخسبانم ترا من می خورم ناب
که من سرمست خوش باشم تو در خواب .
نظامی .
بخفت و بخفتن بخسباندشان
چو برخاست بر خاک بنشاندشان .
نظامی .
چنان خسبان چو آید وقت خوابم
که گر ریزد گلم ماند گلابم .
نظامی .
نخسبم تا نخسبانم سرت را
نیایم تا نیارم دلبرت را.
نظامی .
