خستو
لغتنامه دهخدا
خستو. [ خ ُ ] (اِخ ) نام یکی از اکابر چین . (برهان قاطع) (شرفنامه ٔ منیری ) (فرهنگ جهانگیری ) (ناظم الاطباء) :
به چین مهتری بود خستوی نام
دگر سرکشی بود زنگوی نام .
به چین مهتری بود خستوی نام
دگر سرکشی بود زنگوی نام .
فردوسی (از فرهنگ جهانگیری ).