خستگی ها
لغت‌نامه دهخدا
خستگی ها. [ خ َ ت َ / ت ِ ] (اِ) جراحتها، ریش ها :
همی گفت کای داور داد پاک
گر از خستگیها شوم من هلاک .
تن پیلتن را چنان خسته دید
همه خستگیهاش نابسته دید.
چو مهر دلش گستهم را بخواست
گشاد آن گرانمایه از دست راست
ابر بازوی گستهم بر ببست
بمالید برخستگیهاش دست .
|| تعب ها. رنج ها. || فروماندگیها. درماندگیها. || کوفتگی ها.
همی گفت کای داور داد پاک
گر از خستگیها شوم من هلاک .
فردوسی .
تن پیلتن را چنان خسته دید
همه خستگیهاش نابسته دید.
فردوسی .
چو مهر دلش گستهم را بخواست
گشاد آن گرانمایه از دست راست
ابر بازوی گستهم بر ببست
بمالید برخستگیهاش دست .
فردوسی .
|| تعب ها. رنج ها. || فروماندگیها. درماندگیها. || کوفتگی ها.
